Nog steeds geen opheldering dode Den Bouw
Nog steeds geen opheldering dode Den Bouw, wel tweedaags feest gevierd
Louis Van Overbeek
We zijn inmiddels meer dan een jaar verder en alle eerdere berichten erover zijn zorgvuldig gewist, maar er is nog steeds geen nadere informatie over het levenloze lichaam van een 80-jarige bewoonster, dat onder verdachte omstandigheden in de nacht van dinsdag op woensdag 5 oktober 2011 werd aangetroffen in bejaardenhuis Den Bouw in Warnsveld.
Onmiddellijk werd uit onderzoek duidelijk dat het hier ging om een niet-natuurlijke dood en bleek dat de dementerende vrouw was omgebracht door haar eveneens dementerende partner, die ook een bewoner was van het complex, maar met wie het slachtoffer niet gehuwd was. De verdachte man belandde in een politiecel en werd vervolgens, met het oog op zijn situatie, overgebracht naar een gespecialiseerde zorginstelling.
Omstanders vermoeden dat de hoogbejaarde partners, van wie bekend was dat er tussen hen spanningen bestonden die soms uitmonden in geruzie, in de nacht in kwestie opnieuw strijd hebben gekregen, de vrouw de man verwijten gemaakt heeft, waardoor hij boos geworden is, en er een handgemeen heeft plaatsgevonden die tot de fatale afloop heeft geleid.
De dood van de bejaarde vrouw door de hand van haar eigen partner is niet alleen tragisch, maar was wellicht ook te voorkomen geweest. Had de leiding van het zorgcentrum er immers niet op moeten toezien, gezien de eerdere incidenten tussen beide dementerende partners, dat zij elkaar niet zonder toezicht en de aanwezigheid van derden konden treffen, en had zij hen desnoods niet van elkaar moeten scheiden? Mogelijk is het qua verzorgend personeel zwaar onderbezette Den Bouw* dus (ook in juridische zin) nalatigheid te verwijten.
Het feit dat na het politieonderzoek en de gerechtelijke sectie, begin oktober 2011, nog steeds niets naders over afhandeling van de zaak is vernomen (gaat de partner ondanks zijn mentale staat toch strafrechtelijk worden vervolgd; wordt er door justitie ook gekeken naar de rol van het zorgcentrum?), is voor de bewoners van het zorgcentrum en hun familieleden, maar ook voor de omwonenden van het centrum zeer onbevredigend.
Wellicht hangt dit evenwel samen met het feit dat het verzorgingshuis bezig was met de realisering van megalomane nieuwbouwplannen - goedgekeurd door de Raad van State ondanks het feit dat die op 18 punten in strijd waren met de welstandsnota - die inmiddels voltooid zijn. Dat reeds voor de opening van de nieuwbouw (met veel luxe-appartementen waaraan door de directie flink verdiend gaat worden) een dode, aan een niet-natuurlijke overlijdensoorzaak gestorven, vrouw uit het centrum moest worden weggevoerd, waarbij nalatigheid van de zijde van de verzorging mogelijk een rol heeft gespeeld, is natuurlijk iets waaraan men bij de feestelijke opening van de grootse nieuwbouwplannen, die gepland staat op 27 en 28 april 2012, bij voorkeur niet wordt herinnerd. En men liever, wellicht in samenwerking met pers en politie, een doofpot creëert en twee dagen lang feest viert vanwege de officiële opening van de nieuwbouw, die wordt opgeluisterd met de aanwezigheid van VVD-coryfee Hans Wiegel in zijn hoedanigheid van voormalig voorzitter van Zorgverzekeraars Nederland.
* Dat zorginstelling Den Bouw op dit gebied geen vlekkeloze reputatie heeft, blijkt wel uit de volgende reactie n.a.v. een reportage in het tv-programma 'Altijd Wat' van 8 april 2011 over de 'Dwaze Kinderen', een beweging die zich zorgen maakt over de kwaliteit van de ouderenzorg in ons land:
"Ik wil graag reageren op de uitzending over de 'Dwaze kinderen', het is uit mijn hart gegrepen wat ik 10 jaar geleden heb meegemaakt. Mijn ouders werden noodgedwongen opgenomen in bejaardencentrum 'De Bouw'in Warnsveld. Dat kon niet anders want ze konden niet meer zelfstandig wonen, mijn vader was dementerend. Wat ik in deze uitzending hoorde was precies wat ik ook heb meegemaakt. Mijn ouders hebben 2 jaar met heel veel verdriet in dit tehuis gewoond, ze zijn volgens mij van verdriet dood gegaan. Ze zijn alle twee door longontsteking overleden, eerst mijn vader, een week later mijn moeder. Ik was blij dat ze uit hun lijden waren verlost, ik heb genoeg gezien in dat tehuis, ik kwam er ?s morgens om mijn ouders uit bed te halen en ?s avonds om ze naar bed te brengen. 's Avonds was er maar één persoon om 50 oudjes naar bed te brengen,vaak kwam ik dan de oudjes tegen op de gang die jammerden 'k wil naar bed'. Graag zou ik willen dat hier echt iets aan gedaan wordt, het hoeft geen extra geld te kosten, het is gewoon je verstand gebruiken. Ik heb verder niet geklaagd, bang dat mijn ouders daar de dupe van zouden worden. De directrice heb ik gesproken bij het intake gesprek, er is toen van alles beloofd wat ze later niet waar kon maken. Verder heb ik haar nooit gesproken alleen gezien als er 's avonds een feestje was; dan liep zij daar als een Koningin rond."
Mw. de Wild op 11 april, 2011
Zie: http://altijdwat.ncrv.nl/nieuwsblogs/dwaze-kinderen-misstanden-in-ouderenzorg
LvO
Louis Van Overbeek
We zijn inmiddels meer dan een jaar verder en alle eerdere berichten erover zijn zorgvuldig gewist, maar er is nog steeds geen nadere informatie over het levenloze lichaam van een 80-jarige bewoonster, dat onder verdachte omstandigheden in de nacht van dinsdag op woensdag 5 oktober 2011 werd aangetroffen in bejaardenhuis Den Bouw in Warnsveld.
Onmiddellijk werd uit onderzoek duidelijk dat het hier ging om een niet-natuurlijke dood en bleek dat de dementerende vrouw was omgebracht door haar eveneens dementerende partner, die ook een bewoner was van het complex, maar met wie het slachtoffer niet gehuwd was. De verdachte man belandde in een politiecel en werd vervolgens, met het oog op zijn situatie, overgebracht naar een gespecialiseerde zorginstelling.
Omstanders vermoeden dat de hoogbejaarde partners, van wie bekend was dat er tussen hen spanningen bestonden die soms uitmonden in geruzie, in de nacht in kwestie opnieuw strijd hebben gekregen, de vrouw de man verwijten gemaakt heeft, waardoor hij boos geworden is, en er een handgemeen heeft plaatsgevonden die tot de fatale afloop heeft geleid.
De dood van de bejaarde vrouw door de hand van haar eigen partner is niet alleen tragisch, maar was wellicht ook te voorkomen geweest. Had de leiding van het zorgcentrum er immers niet op moeten toezien, gezien de eerdere incidenten tussen beide dementerende partners, dat zij elkaar niet zonder toezicht en de aanwezigheid van derden konden treffen, en had zij hen desnoods niet van elkaar moeten scheiden? Mogelijk is het qua verzorgend personeel zwaar onderbezette Den Bouw* dus (ook in juridische zin) nalatigheid te verwijten.
Het feit dat na het politieonderzoek en de gerechtelijke sectie, begin oktober 2011, nog steeds niets naders over afhandeling van de zaak is vernomen (gaat de partner ondanks zijn mentale staat toch strafrechtelijk worden vervolgd; wordt er door justitie ook gekeken naar de rol van het zorgcentrum?), is voor de bewoners van het zorgcentrum en hun familieleden, maar ook voor de omwonenden van het centrum zeer onbevredigend.
Wellicht hangt dit evenwel samen met het feit dat het verzorgingshuis bezig was met de realisering van megalomane nieuwbouwplannen - goedgekeurd door de Raad van State ondanks het feit dat die op 18 punten in strijd waren met de welstandsnota - die inmiddels voltooid zijn. Dat reeds voor de opening van de nieuwbouw (met veel luxe-appartementen waaraan door de directie flink verdiend gaat worden) een dode, aan een niet-natuurlijke overlijdensoorzaak gestorven, vrouw uit het centrum moest worden weggevoerd, waarbij nalatigheid van de zijde van de verzorging mogelijk een rol heeft gespeeld, is natuurlijk iets waaraan men bij de feestelijke opening van de grootse nieuwbouwplannen, die gepland staat op 27 en 28 april 2012, bij voorkeur niet wordt herinnerd. En men liever, wellicht in samenwerking met pers en politie, een doofpot creëert en twee dagen lang feest viert vanwege de officiële opening van de nieuwbouw, die wordt opgeluisterd met de aanwezigheid van VVD-coryfee Hans Wiegel in zijn hoedanigheid van voormalig voorzitter van Zorgverzekeraars Nederland.
* Dat zorginstelling Den Bouw op dit gebied geen vlekkeloze reputatie heeft, blijkt wel uit de volgende reactie n.a.v. een reportage in het tv-programma 'Altijd Wat' van 8 april 2011 over de 'Dwaze Kinderen', een beweging die zich zorgen maakt over de kwaliteit van de ouderenzorg in ons land:
"Ik wil graag reageren op de uitzending over de 'Dwaze kinderen', het is uit mijn hart gegrepen wat ik 10 jaar geleden heb meegemaakt. Mijn ouders werden noodgedwongen opgenomen in bejaardencentrum 'De Bouw'in Warnsveld. Dat kon niet anders want ze konden niet meer zelfstandig wonen, mijn vader was dementerend. Wat ik in deze uitzending hoorde was precies wat ik ook heb meegemaakt. Mijn ouders hebben 2 jaar met heel veel verdriet in dit tehuis gewoond, ze zijn volgens mij van verdriet dood gegaan. Ze zijn alle twee door longontsteking overleden, eerst mijn vader, een week later mijn moeder. Ik was blij dat ze uit hun lijden waren verlost, ik heb genoeg gezien in dat tehuis, ik kwam er ?s morgens om mijn ouders uit bed te halen en ?s avonds om ze naar bed te brengen. 's Avonds was er maar één persoon om 50 oudjes naar bed te brengen,vaak kwam ik dan de oudjes tegen op de gang die jammerden 'k wil naar bed'. Graag zou ik willen dat hier echt iets aan gedaan wordt, het hoeft geen extra geld te kosten, het is gewoon je verstand gebruiken. Ik heb verder niet geklaagd, bang dat mijn ouders daar de dupe van zouden worden. De directrice heb ik gesproken bij het intake gesprek, er is toen van alles beloofd wat ze later niet waar kon maken. Verder heb ik haar nooit gesproken alleen gezien als er 's avonds een feestje was; dan liep zij daar als een Koningin rond."
Mw. de Wild op 11 april, 2011
Zie: http://altijdwat.ncrv.nl/nieuwsblogs/dwaze-kinderen-misstanden-in-ouderenzorg
LvO
Geen opmerkingen:
Een reactie posten