Nederlandse gemeenten lijden aan een acute aanval van misodendrie. Mocht je jarenlang je eigen conifeer in de achtertuin nog niet omhakken, na een geniepige wetswijziging zijn alle bomen nu opeens vogelvrij.
Er
is nauwelijks ruchtbaarheid aan gegeven - ook niet door de
Bomenstichting of vergelijkbare organisaties -, maar in de afgelopen
jaren zijn bomen in Nederland door een stiekeme wijziging van Algemene
Plaatselijke Verordeningen (APV's) van veel gemeenten op grote schaal
vogelvrij verklaard en gedupeerde burgers van hun rechten beroofd. Ik kwam er pas gisteren tot mijn ontsteltenis achter. Zonder dat er veel ruchtbaarheid aan is gegeven, heeft zich per 1 januari 2010 in het groenbeleid van de gemeente waar ik woon een revolutie voltrokken. Feitelijk is per die datum de kapvergunning voor bomen afgeschaft.
Moest men voor 1 januari van dit jaar als men een boom wilde kappen daarvoor altijd over een door de gemeente te verstrekken vergunning beschikken, sinds genoemde datum is dit nog slechts nodig in zeer uitzonderlijke gevallen, namelijk als het een boom betreft die door de gemeente op een lijst van beschermde bomen is gezet – een voorrecht dat slechts een zeer select gezelschap van bomen ten deel is gevallen – en die dan ook nog op een bepaalde hoogte een zekere dikte moet hebben. Of in de ambtelijke taal van de nieuwe ‘bomenverordening': het is nog slechts verboden ‘beschermde houtopstand’ te kappen.
De mogelijkheid tot bezwaar en beroep is de burger wiens leefomgeving door het vellen van bomen dreigt te worden aangetast dus in 80 of 90% van de gevallen ontnomen en de kaplustige bomenhater krijgt van het college alle ruimte.
Na enig speurwerk kwam ik erachter dat deze toestand van acute gemeentelijke misodendrie in mijn woonplaats niet uniek is. De Bomenstichting laat weten dat deze vogelvrijverklaring van vrijwel alle bomen in ongeveer de helft van alle Nederlandse gemeente recentelijk heeft plaatsgevonden. Deze beleidswijziging gaat terug op een plan van toenmalige staatssecretaris (van economische zaken!) Van Gennip (CDA), die gemeenten in 2006 aanmoedigde het modieuze begrip ‘deregulering’ ook op hun groenbeleid toe te passen om burger, bedrijf en ambtenaar de moeite van het aanvragen, respectievelijk verstrekken van een kapvergunning te besparen (en zo gemeenten de mogelijkheid te geven om door middel van kap op onderhoud van het groen te besparen en projectontwikkelaars nog meer de vrije hand te geven door tegenstribbelende omwonenden bij voorbaat elk juridisch handvat te ontnemen met een soort van Crisis- en herstelwet avant la lettre).
Zoals te verwachten, is over deze geniepige wijziging van de Algemene Plaatselijk Verordening (APV) - het venijn schuilt in het enkele woordje ‘beschermde’ (houtopstand), waar men geneigd is bij oppervlakkige lectuur overheen te lezen – door lokale media slechts in zeer beperkte mate bericht. Landelijke kranten en actualiteitenrubrieken volgden op grote schaal het voorbeeld der sufferdjes, zodat Nederland, dankzij dit voorstel van de partij van het rentmeesterschap, nog weer een flink stuk meer verworden is tot één grote tirannie van CO2 en beton.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten